کاش بلبل ات بودم
بلبل!
این تعبیری است که سید علی الحسینی الخامنه ای برای شاعران و مداحان اهل بیت علیه السلام به کار بردند. (من فدایشان بشوم؛ هم اهل البیت علیه السلام، هم آقا سید علی، هم شاعران و مداحان)
کاش نگاهی هم به من کنی مولا ...
تا من هم برایتان شیرین زبانی کنم.
کدام واژه ایی است که در مقابل زیبایی تان به رقص در نیاید؟؟
آقای مهربانم!
شما مرا عاشق کردید!
عاشق خودتان!
هوای دلم این روزها هی آلوده می شود. (به قول آقای اصغری وارونگی هوا اتفاق می افتد)
اما
اسم زیبای تان که می آید (فما احلی اسمائکم)،
بارانی می گیرد ...
گم می شود صدای خنده شیطان میان هق هق باران
در هم می شکند خیال خام اش را ؛
آخر من صاحب دارم!
آقا فقط از شما بر می آید که مرا بلبل کنید.
فقط از شما برمی آید که مرا بهشتی کنید.
من اما ...
همه ی دارایی ام فقط باران است (و سلاح البکاء)
اللهم الرزقنا زیارة الرضا علیه السلام فی الدنیا و الاخره
تو كيستي كه برايت علي غريبي خواند